Vlaho Bukovac: Školovanje u Parizu
Odlazak u Pariz Vlahu Bukovcu je omogućio dubrovački gospar i pesnik Medo Pucić (Orsatto Pozza) koji je Bjađa Fađonija ubedio da svoje italijansko ime zameni slovenskim Vlaho Bukovac. U Parizu je Vlaho želeo da uči kod Jaroslava Čermaka, veoma popularnog češkog slikara, kod nas poznatog po mnogobrojnim slikama iz crnogorske istorije. Najpoznatija je Ranjeni Crnogorac, koja je umožavana tada izuzetno popularnom tehnikom štampe koja se zvala oleografija, tako da je krasila mnogobrojne građanske domove. Čermak nije mogao da ga primi zbog bolesti, ali mu je preporučio čuvenog pariskog slikara, profesora na Ecole de beaux arts, Aleksandra Kabanela. Kabanel je prihvatio novog studenta zahvaljujući njegovoj upornosti i studiji šake koju je Vlaho vešto naslikao kako bi pokazao da je dostojan školovanja kod prestižnog profesora. Prve slike kojima se Vlaho Bukovac predstavio pariskoj publici predstavljale su romantične prizore iz crnogorske istorije, nalik na slike Jaroslava Čermaka. Mada je i ranije izlagao na salonima, pravi uspeh je postigao tek 1882, kada je prikazao sliku La grande Iza.
Taj čuveni akt će biti prvi put izložen u Beogradu u Domu Vojske Srbije od 17. septembra do 2. novembra, posle prve velike restauracije za 131 godinu od nastanka. Izložbu Velika Iza Vlaha Bukovca priređuju Spomen-zbirka Pavla Beljanskog u Novom Sadu i Galerija Doma Vojske Srbije, koje će za tu priliku preneti u Beograd duh i dah Pariza s kraja devetnaestog veka.
