Gostovanje izložbe „Pod vojvođanskim nebom Ivana Radovića“ u Narodnom muzeju Kikinda

Nakon uspešnog predstavljanja u Narodnom muzeju Zrenjanin i galeriji “Most” u Novom Sadu, izložba “Pod vojvođanskim nebom Ivana Radovića” se otvara i u Narodnom muzeju Kikinda, 5. marta 2014, u 19 časova. Organizatori izložbe su Savremena galerija Zrenjanin i Narodni muzej Zrenjanin, a u pitanju je likovno-dokumentarna izložba koju čini 5 slika i arhivski materijal iz fonda ove dve ustanove.

Postavka ima za cilj da prikaže kontakte velikog slikara Ivana Radovića sa Zrenjaninom, pre svega podsećanjem na izložbu koju su zrenjaninski muzej i galerija takođe zajedno organizovali 1963. godine, a koja je potom gostovala i u drugim vojvođanskim gradovima: Subotici, Kikindi, Vršcu i Pančevu. Kao aktivan stvaralac, Radović je bio učesnik i drugih kolektivnih posleratnih izložbi u Zrenjaninu, kao i Umetničke kolonije u Ečki. Njegov koloritni ekspresionizam i intimizam proizašli su ponajviše iz privrženosti Vojvodini koja kao tema nije iščezla sa njegovog platna i nakon preseljenja u Beograd. Stvaralaštvo Ivana Radovića dugo pola veka ostavilo je neizbrisiv trag u srpskoj umetnosti od čega pet njegovih slika u dve muzejske ustanove u Zrenjaninu jesu baština koju ovaj grad sa ponosom čuva.
U okviru izložbe posetioci će moći da pogledaju dokumentarni film „Ivan Radović“ (iz serije „Slikari i vajari“) u produkciji Radio-televizije Srbije (režija Mika Milošević, scenario Lazar Trifunović).
Izložbu, koja je organizovana povodom četrdeset godina od smrti ovog umetnika, podržao je Pokrajinski sekretarijat za kulturu i javno informisanje AP Vojvodine. Autorke su kustoskinje Slavica Popov i Olivera Skoko a izložba u Narodnom muzeju Kikinda će biti otvorena do 19. marta 2014. godine.

Ivan Radović
(Vršac, 1894 – Beograd, 1973)

Rođen je u svešteničkoj porodici koja se posle očeve smrti iz Vršca preselila u Sombor, gde je Radović završio Učiteljsku školu. Slikarstvo je studirao na Umetničkoj akademiji u Budimpešti (1917–1920) kod profesora Ištvana Retija. Leto 1918. proveo je kao poseban stipendista u koloniji u Nađbanji, zajedno sa Zorom Petrović. U Somboru je živeo od 1920. do 1928. godine. Boravio je u Parizu, Beču, Minhenu, Veneciji… Bavio se pedagoškim radom. Profesor crtanja bio je u Somboru u Učiteljskoj školi i u Beogradu u Umetničkoj školi. Bio je član grupa „Oblik” i „Šestorica”. Postao je dopisni član SANU 1971. godine. Dobitnik je Sedmojulske nagrade SR Srbije, Politikine nagrade, nagrade AVNOJ-a… Samostalno je izlagao u Beogradu, Zrenjaninu, Subotici, Vršcu, Pančevu, Novom Sadu i Somboru. Radović je bio jugoslovenski šampion u tenisu i predsednik Teniskog kluba „Partizan”.

Kravar

Autoportret

Autor: Life Content