Pravo lice izbeglice: Premijera predstave “Ostavite poruku” 9. maja u SNP-u
Po motivima iz romana Borislava Čičovačkog (“U starini ime mu beše Hemus”) Vida Ognjenović je režirala predstavu čija će premijera biti 9. maja na sceni Srpskog narodnog pozorišta Novi Sad.
Radnja se odvija u Srbiji devedesetih godina XX veka a u svojevrsnoj “glavnoj ulozi” je fenomen izbeglištva.
“Globalna nacija onih koji su stranci u državama u kojima žive, danas broji oko pedeset miliona ljudi”, napominje rediteljka Vida Ognjenović i dodaje:”Istorija beleži da je migracija stara koliko i čovečanstvo i kad čovek po svom izboru menja mesto boravka, državu ili kontinent i, s puno volje, ciljano odlazi tamo gde će nastaviti život, ni ta volja, ni pažljive pripreme, nisu dovoljne da mu stvore imunitet od iseljeničkog udara. No, on je, naravno, znatno jači i teže se savladava ukoliko je to iseljenje na bilo koji način prisilno. I useljenici koji su izabrali novu sredinu i oni koji su u nju naterani, ostatak života provedu između dva sveta, nikad sasvim ne odlazeći iz onog koji su morali da napuste, niti ikad u potpunosti prihvatajući onaj u koji su došli, ili ubegli. O tom čudnom i teško objašnjivom sindromu/ instinktu, govorimo u predstavi.”
Vida Ognjenović veli da je Boris Čičovački, muzičar i književnik, i sam begunac iz zaraćene Jugoslavije početkom devedesetih, o čemu je pisao u svom delu:”O tom svom bekstvu napisao je delo sačinjeno isključivo od poruka na telefonskoj sekretarici. Iz njih se čitaju strepnje, strahovi i nedoumice…
Rat počinje, Jugoslavija se raspada, kreće mobilizacija…Lapidarno svedenim načinom kazivanja, Čičovački je precizno prikazao preteće otkucavanje predratnog i ratnog sata. Glavni junak priče, mladi kompozitor Selimovski (pisan prema stvarnoj ličnosti), beži sa svojom devojkom, s kojom se na brzinu i tajno venčava, u Južnu Afriku.” Po rečima Vide Ognjenović posebno mesto ima rasprava “o prirodi javne obaveze i lične krivice, odnosno o pitanju: Da li je moralna obaveza lečiti domovinu od ljudožderstva, ili joj se odano bacati u čeljusti kad ogladni?”
Boris Čičovački, između ostalog, napominje da je reč o priči „na početku devedesetih, kada je rušenje vrednosnih i moralnih kriterijuma započelo bitku protiv nas, iz koje smo svi mi izašli kao ranjenici. Priča o stradanju duhovnosti i umetnosti, posvećena uspomeni na kompozitora Željka Avdalovića.”
Izvor: Blic
Foto: Promo
